YOGİ BEN

Kitap alıyorum, okumuyorum. Giysi alıyorum, giymeyip her gün aynı şeyleri giymeye devam ediyorum. Yemek söylüyorum, yemiyorum. Puzzle alıyorum, yapmıyorum. Benim sıkıntım ne, para mı batıyor? Anlamadım.  Online dersler başladı, sevmiyorum. Yogaya başladım. Ama, bak onu seviyorum işte. Bana henüz öyle çok çok iyi gelmese de, gelecek. Potansiyeli var. Hissediyorum. Severek gidiyorum. Severek dönüyorum. Yoga hocamın ise hastasıyım. Eğil, doğrul, yat, dön, ger olayı değil(miş) bu. Hakikaten bir felsefesi var(mış). Bir tür içsel yolculuk(muş). Her gittiğimde başka başka güzergahlardan geçiyorum, farklı duraklarda mola veriyorum. Yin yoga daha çok hoşuma gidiyor, dişil, sakin ve yumuşak. Ceset pozunda bi ağlayasım geliyor nedense, ağladığım da oldu. Oluyor. Niye ağladığımı ise hiç bilmiyorum. Şimdilik tabi. Bi rivayete göre, kalbimi açıyor(muş) girdiğim pozlar. Oysa ben onu taştan sanıyordum. 

>>>>Dinle