Çaylak Yazar

Mayıs’ı boş geçemezdim, nasıl sevdiğimi bilirsin. Sonu da olsa, bak yetiştim işte. Seni özledim, bilsen. Bilmezsin ki. Aptal. Aptalsan da, b...

Düşünsene, bahar gelmiş. Hava güneşli. Tatlı bir rüzgar eşliğinde kulaklığın takılı, en sevdiğin şarkıyı dinleyip, tek başına kafana estiği ...

Bir zaman önce, Einstein ve kankitoları, bir çilingir sofrasında demlenirken ve kafalar yeterince güzelleşmişken, içlerinden biri Einstein’a...

 Düşen son kale 2024 biterken, 20 yaşımla aramdaki son bağ da koptu. Diğer üçüyle geçmişte bir şekilde vedalaşmıştık. Ama bu var ya bu, ben ...

Bugün gittiğim bir işhanında asansörü beklerken, muhtemelen hancı bi dayının hemen girişteki duvara astığı, eski usül 2024 takvimi, her saba...

‘ Saçlarımı kestirmeyim de napim ’ tsunamilerinde kayboluşumu yazdığım önceki Rapunzel postumu okuyan ve bunu bir depresyon markırı olarak g...

Kaç zaman oldu, güvenip de bi kuaför koltuğuna kendimi bırakamadım. Oldum bir Rapunzel. Bak bak, saçıma bak! Taa belime indi! Hiç mutlu deği...

2025’e 4 ay kaldı. 2006’lılar üniversiteye başlıyor. 2007, 2040 yılından daha uzak. Covid 5 yıl önceydi. Uzatmayayım, demem o ki;  çok zaman...

Bir kez daha anladık ki, bu ülkede yaşıyorsan apolitik olma şansın yok. Siyaset her yerde. Arabanın benzininde, buzdolabındaki peynirde, tel...