SEVER GİBİ YAP(MA)

Yılın bu zamanlarında oluyor hep. Hiç ummadığım bir anda birden ortaya çıkıp, beni benden alıyorlar. Öyle ki, bu tesadüflere büyük anlamlar yüklüyorum. Yüklüyorum; çünkü bir tür iç sesim oluyorlar. Yine oldular. 

Kim mi bu yiğidolar? Bkz.  SEVİLDİĞİNİZİ BİLİN BEYLER

Timing ne enteresan bir mevhum ey güzel allahım. Yer, zaman  ve mekân. Aynı duygular. Geliyor, beni buluyorlar. 

Bazen bir insan öyle özlenir ki; bilse bu kadar özlendiğini, utanır yokluğundan. Ama asla bilmez. Bilemez ki. Nerden bilsin? 

Yıkık değil ama kırık. 

Umutsuz değil. Ama umutlu da değil. 

Neşeli mi? Hiç değil. Ama karamsar da değil. 

Pişman mı? Elbette değil. 

Üzgün? Sanki. 

Ama tam olarak o da değil. 

Sitemli. Evet. Sitem dolu. Her cümlesi ayrı sitem. 

Gönül koymak da diyebiliriz. 

Sitem; bir kimseye; yaptığı bir hareketin ya da söylediği bir sözün üzüntü, alınganlık, kırılganlık vb. duygular uyandırdığını öfkeye kapılmadan söylemek. 

Etmek istersin, ama haddin değildir. 

Dostlara sitem edilir, yabancılara değil. 

O yüzden sessizdir.

İçine doğru kırılmasıdır insanın. 

Kalp ağrısıdır. Bir ağrıyanlar bilir ne menem bir şey olduğunu.

İçinde kopan fırtınaya rağmen sitem edemiyorsan, terazinin diğer kefesi boş demektir. 

İşte bu yüzden, sevgiden gelir ama zamanla sevgiyi de alır ve uzaklara gider. 

Bir tür hayal kırıklığı. 

İnen perdeler. 

Bir devrin bitişi. 

Aynı ağaç 

Dinle >>>>

Madrigal- Geçme Artık Sokağımdan

Değerli lö okur, 

Bu posttan çıkarılacak kıssadan hisse ne diye soracak olursan;  

Yabancıları ne sev ne özle, ne de onlara sitem et. 

Sonra da bu şarkıyı uzun yolda dinlenecekler listene ekle. 

Bu kıyağımı da unutma. 

Mutlu bayramlar!