ÖDEM VAR, NE BAKIYONUZ?

Ara tatil krem şokkoola gibi geldi. Bol yatmasyon, pinekleme, yiyip içip semirmece. Şiştim iyicene. Hayatımın en slow motion dönemindeyim. Mesela bugün saatlerce hiç bişi yapmadan, tüm gün malakladım. Yasak var, sokağa da çıkamıyoz zati. Büyük deniz filleri belgeseli izledim. Kocaman ve garip burunlarına rağmen iyi bi aktiviteydi. 

Gerçi kafamın içi xl mesailer yapıyo, o ayrı. Beynim ve vücudum neden koordineli çalışmıyor ki bilogg? Ne kalp beyinle, ne vücut beyinle söz dinleşmiyor. Güya her bi halt beyne bağlıydı, hani nerde?! Niye beynimi ipleyen yok bu kalp, damar ve iskelet sistemimde? Herkes ayrı telden çalıyo. 

Tatil yayışmasından mütevellit, uykularım çok renkli! Tabi bunda Melatonina’nın da etkisi var. Eski dost düşman olmaz. Senaryosu, castı ve aksiyonu bol rüyalarla her gece en az üç film ard arda çeviriyorum! Bu bilinçaltı denen çöplükte meğer kimler neler varmış! Gerçekten de ‘Vay anasını sayın seyirciler!’ Hepsi de ara tatili beklemiş. Hepsini tek tek tanıdığım ama birbirini gerçekte tanımayan onca tanıdıkla, kel alâka mekânlarda, birbirinden alâkasız repliklerle maceradan maceraya koştuğum sahnelerden yorgunum hancı! Üstelik bazen bunlara celebrityler de ekleniyor. O yüzden sabahları valla uyanamıyoorum. Şayet uyansam bile, esneme krizine tutuluyorum. Böyle bi esneme olamaz! Esneme eyleminin ibresini zorladığım zamanlarda, valla boz ayılara taş çıkartacak oluyorum. O derece. Sonrasında şayet ayılabilirsem, bu defa da rüyaları hatırlamaya çalışıp, tabir fizibilite çalışması yapmaya çabalıyorum. Bu kafamdaki mesai hiç hız kesmiyo yani biloggcuğum. 

Dün gece öyle heyecanlı bi rüya gördüm ki, oluruna bıraktım. Belki bu gece kaldığım yerden devam ederim. Allaaam n’olur ediyim! 

Bazen tabirlemeye gerek de yok. Mesela Zeki Müren! Neyini tabirliyim abi bunun? Hayra yormayanları döverler yıldız kitaplarında. Dans ediyorduk Zeki’ciğimle. Kendimce figürlerim filan vardı :) Üstelik eski kampüsteydik. Dansa dalıp ders saatini kaçırıyorum. Bi Sindirella gibi! Ayyhhh! Rüyadaki gidişat bile rutinlerimle iç içe geçiyor! Rezalet. Ders saatinden rüyada bile kaçış yok. Nasıl travma olmuşsa artık. Zeki’yi bulmuşum ki, kim takar 10:40 dersini?! Ama gerçek hayatta mezardan çıkıp gelse bile, kusura bakma Zeki’ciğim, derse gitmem lâzım demek zorundayım. Çok canım sıkıldı. Hey Allaaaam! Bu gece bakalım neler olcak? 

Gerçi bugünkü İbo Şov le le le le le le  gecesini izledikten sonra, Zeki’ciğimle rüyanın devamını çekebileceğimizden pek emin değilim. Eline her mikrofonu alan le le le çekti. Ayık kafayla izlemek zor oldu. Lâtif Doğan’ın bildiğin Michael Jackson’a dönüştüğü bir şovdu. Hele o İbo’nun yeni hali neydi öyle? Modifiyeli Tofaş gibi. 

İbo ne goydun la gafana? 

Bu geceki rüya içeriğimde bakalım ne enstantaneler yaşanacak, İbo Şov’dan da nasibini alacak mı, merâklardayım. 

Durmadan acıkıyorum. Soğuklardandır, soğuklardan diye cevap vermenizi diliyorum. Yoksa 5 kat kaşarlı bir tostu gömmeyi neyle açıklıycaksınız? Şaka maka, erimiş kaşar öyle bi bomba ki, tüm kainatın hakkından gelebilir. Öğlen yediğim yağsız pazının suçu bu aslında. Beni çok acıktırdı. Mutfaktaki ekmek gezegenine bir sorti daha yapmam an meselesi. Ortalık karbonhidrat gölüne dönerse ne dicem ben Doktor Mehmet Öz’e? Food vahşileşmemi sâkin musikilerle dizginlemeliyim. İbo’ydu, Latif’ti, Kahtalı Mıçı’ydı, halaydı, davuldu, zurna soloydu, coştum iyicene! Gerçi Cumartesi günleri saçmalıklara bayılır. Turşu yedikten sonra sütlaç yenen bir gündür bugün. O yüzden birazdan bir müzikal izleyip öyle yatayım diyorum. Bayılırım Gaynor’a. 

İzle>>>

Mitzi Gaynor in Anthing Goes

NOT:Neyse canım, her seferinde veletlere örnek oliiim, sanat/edebiyat postu yaziiiim olmaz. Bu da bööle gelişine bi post oldu. Taslaklamadan. Ortaya karışık :) Yarın Isparta gülleri gibi uyanıcam. Aklıma hiç kötü şeyler getirmicem. Aklıma hep Güneri Civaoğlu’nun ‘La isla bonita’ eşliğindeki dansını getiricem.