EY SEVGİLİ OKUR!

Günaydınlar, iyi günler ve iyi akşamlar... Kimseyi dışlamak istemem. Hangi saat diliminde şu satırlarla karşılaştıysan, o selâma tâbi ol ey sevgili okuyucu! 

Bir süredir düşünüyorum, ‘Ben kimin için yazıyorum?’ diye. Siz, bilgisayar/tablet/telefon başında, bu blogu aratan ya da tıklayan, bazen tatlı tatlı yorumlar yazan, bazen de okusa bile asla renk vermeyen sessiz okurlar (onlar kendini çok iyi biliyo), sizler kimsiniz, gerçekten merak ediyorum. Beni neden okuyorsunuz? Bir sonraki yazım için bazı yorumlarda konu edildiği üzere gerçekten meraklanıyor musunuz? Düzenli yazmaya çalışsam da, arayı açıp bazen yazmayınca harbiden ‘Alla allaaa!!! Nerde bu hâtun?’ diye hâyıflanıyor musunuz? Niye ki? Manyak mısınız oolm siz? :D 

Şaka bir yana, siz olmasanız ben ne yapardım! Bu pandemi günlerinde, kafayı yeme arefesinde, en iyi yaptığım şey yazmaya geri dönmek oldu. Eski bir ‘blogger’ duruyo aslında karşınızda, öhööm öhöömm! Çaylak geçindiğime bakmayın. Üniversitedeyken yazdığım ‘zaytung’ tarzında bir blogum vardı. Bol geyikli. Blogların patladığı ilk zamanlardı. Baya bir gülüp, eğlenmiştik. Sıkılıp kapattım sonra okul bitince. Okul bitince geyik de bitmişti çünkü. Tâ o zamanlardan tanışıyor olamayız sizinle, değil mi? Yok cânım, daha neler! Mümkün değil. Sizler yeni okurlarsınız. Biliyorum. O yüzden ben de çaylak yazar olmayı seçtim burda. 

Geçen Mayıs ayında, ‘yazsam yazsam kaç yazarım!’ mantığı münâsebetiyle bu blogu açıp yazmaya başladığımdan beri, mektup üzerinde adı yazan kişiyi adresinde değil, buralarda arayan bir postacı gibiyim. Ama artık şimdilerde sayısı gün be gün artan siz pek sevgili okurlarla, yepyeni bir heyecan oldu buraya yazmak. Sanki çok matâh bir şeyler yazıyormuşum/yazacakmışım gibi, elimde machiato kahvem, kısık gözlerimi uzaklara daldırıp, ‘Hımm, bu hafta ne yazsam acaba? Okurlar benden yazı bekler!’ gibi bir takım tiripler içerisine girmeme şurda inanın bir şey kalmadı! Kendimi  Güneri Civaoğlu sanıcam artık neredeyse. 

Blogger uygulaması, yazılarımın hangi ülkeden kaç kez okunduğuna dair istastiksel veri vermek dışında, sizler hakkında ser veriyor da asla sır vermiyor. O yüzden çok merak ediyorum, in misiniz cin misiniz? Meselâ bundan önceki yazım (^_^) 3 gün içinde tam 98 kez okunmuş, üstelik okuyanlar arasında Almanya, ABD ve İngiltere’den de erişenler var! Bu nasıl mümkün oluyor, inanın dumur vaziyetteyim. Çünkü blogun PR’ı için en ufak bir girişimim yok. Eeee, tesâdüfen buldular desek, Türkçe yazdığıma göre, bu okurlar yabancı da olamaz. Geriye tek bir seçenek kalıyor; o da bu gurbetçi okuyucular, büyük ihtimâlle sizlerin tavsiyesi üzerine blogu tıklayan amca oğullarınız ve dayı kızlarınız. 

Valla, hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim.

SİZİ ÇOK AMA ÇOK SEVİYOREEE ! <3